ภาวะคิ้วตก เป็นสิ่งที่พบได้บ่อยในผู้สูงวัย เกิดขึ้นจากความหย่อนคล้อยของเนื้อเยื่อบริเวณหน้าผากและคิ้ว ร่วมกับการอ่อนแรงลงของกล้ามเนื้อที่ใช้ในการยักคิ้ว หรืออาจเกิดจากสาเหตุอื่น ๆ ได้ เช่น กล้ามเนื้อใบหน้าอ่อนแรงจากเส้นประสาทใบหน้าบาดเจ็บ หรือมีก้อนมาเบียด

คนไข้ที่มาปรึกษาเรื่องหนังตาตก บ่อยครั้งมีภาวะคิ้วตกร่วมด้วย แต่อาจจะรู้หรือไม่รู้ตัว การแก้ไขเพียงหนังตา จะยังคงสภาพที่คิ้วตกอยู่ ทำให้มีระยะระหว่างคิ้วและตาแคบ ทำให้ดูไม่แจ่มใส ชั้นตาหลบใน หรืออาจก่อให้เกิดความไม่เท่ากันได้ คิ้วตกนี้ส่วนมากจะเป็นสองข้าง แต่การเป็นเพียงข้างเดียวก็พบได้บ่อยเช่นกัน

สามารถทำได้หลายวิธี ดังนี้

1. เปรียบเทียบกับขอบกระดูกโหนกคิ้ว โดยในผู้หญิงควรอยู่เหนือขอบโหนกคิ้วประมาณ 0.5 ซม. ส่วนในผู้ชายควรอยู่ในระดับพอดีกับขอบโหนกคิ้ว
2. พื้นที่ใต้คิ้ว โดยระยะระหว่างใต้คิ้ว ไปจนถึงชั้นตา ควรมีระยะประมาณ 1 ซม.
3. เทียบกับตำแหน่งของตาดำ โดยขอบบนขอบคิ้วในแนวกลางตาดำ ควรอยู่สูงกว่ากึ่งกลางตาดำประมาณ 25 มม.

ขึ้นกับหลายปัจจัย เช่น ความรุนแรงของภาวะคิ้วตก ความคาดหวัง และผลของการรักษาที่ต้องการ ส่วนการผ่าตัดแก้ไขมีหลายวิธี คือ

1.  การผ่าตัดยกขมับ (Temporallift)
2. การผ่าตัดยกหน้าผาก ซ่อนแผลที่แนวไรผม (Foreheadlift)
3.  การผ่าตัดยกคิ้ว แผลเหนือคิ้ว (Direct browlift)
4. การผ่าตัดยกคิ้วแบบส่องกล้อง ร่วมกับการใช้วัสดุยึดตรึงคิ้ว (Endoscopic browlift with endotine)

แต่ละวิธีมีข้อดี ข้อเสีย และข้อจำกัดต่างกัน ควรปรึกษากับแพทย์ผ่าตัดที่จะทำการรักษาให้ก่อนผ่าตัด และการผ่าตัดยกคิ้วนี้ สามารถทำก่อน, หลัง หรือพร้อมกันกับการผ่าตัดแก้ไขหนังตาบนหย่อนคล้อยก็ได้ ขึ้นกับความถนัดและความเชี่ยวชาญของแพทย์ผ่าตัดแต่ละท่าน